2.2. Πώς αντιμετωπίζουμε κουτσομπολιά και φήμες


Δεν υπάρχει πιο αποτελεσματικός παραγωγός αστικών μύθων από το «ραδιόφωνο του δρόμου», τα κουτσομπολιά και τις ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες που δίνουν μικροπωλητές, ταξιτζήδες και οι επιβάτες τους, βοηθοί στα γήπεδα του γκολφ, φίλοι ή προσωπικό πολιτικών και αστυνομικών, μεσίτες ακινήτων και θαμώνες μπαρ και καφέ. Αν και οι περισσότερες πληροφορίες μάλλον αποδεικνύονται ανυπόστατες, οι φήμες μπορεί να μας δείξουν την κατεύθυνση προς πραγματικές τάσεις και αλλαγές αν τις εξετάσουμε με εκπαιδευμένο μάτι. Μήπως η πρόσφατη εξαφάνιση κοριτσιών σημαίνει ότι υπάρχει ένα παράνομο δίκτυο εμπορίας ανθρώπων; Μήπως ακούγεται ότι κυκλοφορεί ένας νέος τύπος παράνομου οινοπνευματώδους; Μήπως ένας γνωστός επιχειρηματίας έχει ξαφνικά σταματήσει να ξοδεύει ή ένας υψηλόβαθμος αστυνομικός έχει αρχίσει να κυκλοφορεί με γνωστούς ανθρώπους της νύχτας; Το ραδιόφωνο του δρόμου θα σας τα πει όλα αυτά, αλλά ο δημοσιογράφος θα πρέπει να αναρωτηθεί γιατί πιστεύει ο κόσμος τέτοια πράγματα. Τι μας λένε για τους καιρούς που ζούμε ή για τη χώρα μας;

Όπως πάντα, το πρώτο βήμα είναι να εξακριβώσουμε πόσο αληθινές είναι αυτές οι φήμες. Διασταυρώστε τις με έγκυρες πηγές. Στη συνέχεια, μαζέψτε όσο μπορείτε περισσότερα επίσημα στοιχεία. Πηγαίνετε για παράδειγμα στο αστυνομικό τμήμα και δείτε αν υπάρχουν καταγγελίες για αγνοούμενες κοπέλες ή ρωτήστε γιατρούς αν υπάρχουν περιπτώσεις κατάχρησης οινοπνεύματος. Ρωτήστε ανθρώπους που εργάζονται για τον επιχειρηματία πώς πάνε οι δουλειές του, και οικονομικούς αναλυτές για τις τάσεις της αγοράς. Όταν η φήμη αρχίσει να αποκτά υπόσταση, μπορείτε να αρχίσετε να σχεδιάζετε την κατά πολύ μεγαλύτερη παρουσίαση αποκαλυπτικών στοιχείων.