3.2. Τι κάνουμε αν αλλάξει η υπόθεσή μας



Ας πούμε ότι έχετε κάνει κάποια βασική έρευνα και συνειδητοποιείτε έντρομοι ότι η αρχική σας υπόθεση ήταν εσφαλμένη. Μην προσπαθήσετε να επαναορίσετε το ρεπορτάζ σας υπό το φως των νέων πληροφοριών! Η ευελιξία είναι μία από τις σημαντικότερες αρχές της καλής έρευνας. Μην προσπαθήσετε να αναγκάσετε τα νέα στοιχεία να χωρέσουν στην αρχική σας υπόθεση.

Αφού έχετε κατανοήσει το πλαίσιο, είναι πια η στιγμή να εμβαθύνετε την έρευνά σας και να πετάξετε ό,τι δεν χρειάζεται. Πονάει να πετάς δουλειά που έχεις κάνει. Αλλά πρέπει να το κάνετε. Αρχειοθετήστε τις παλιές σας σημειώσεις, γιατί ίσως αποδειχθούν χρήσιμες σε ένα μελλοντικό ρεπορτάζ. Αναζητήστε επίσημα σχόλια που έχουν νόημα και επισημάνετε τις πιο ενδιαφέρουσες πηγές και παραπομπές. Αυτό που θέλετε είναι οι αόριστες αρχικές παραδοχές να αντικατασταθούν από απτές, συγκεκριμένες αποδείξεις. Και εδώ είναι που θα βαθύνετε τη γνώση σας για το θέμα. Δεν θέλετε να βρεθείτε αντιμέτωποι με αγωγές και μηνύσεις. Ξεχάστε ό,τι δεν μπορείτε να επαληθεύσετε. Ψάξτε για αντιφάσεις στις σημειώσεις σας – γίνεται να εξομαλυνθούν; Και τι έχουν να πουν για όλα αυτά οι «μεροληπτούσες» πηγές σας; Προσπαθήστε όλα τα σχόλια να μπορούν να δημοσιοποιηθούν. Ελέγξτε, διασταυρώστε και ξαναελέγξτε.

Καθώς προχωράτε, να ενημερώνετε τον διευθυντή σύνταξης για το τι συμβαίνει ώστε να ξανασχεδιάσει τις σελίδες αν χρειάζεται. Αυτό θα πρέπει να το κάνετε το νωρίτερο δυνατό. Επίσης, εντοπίστε με τον διευθυντή σύνταξης νομικά θέματα, όπως δυσφήμηση. Ο διευθυντής σύνταξης μπορεί να πρέπει να στείλει το τελικό ρεπορτάζ σε έναν δικηγόρο για να το ελέγξει.

Στο επόμενο κεφάλαιο θα μάθετε πώς να ασφαλίζετε τα δεδομένα σας καθώς ξεκινάτε την έρευνά σας.