Μερικές φορές, η έρευνά σας μπορεί να σας οδηγήσει σε «καταδότες» ή δυσαρεστημένους υπαλλήλους που είναι διατεθειμένοι να αποκαλύψουν βρώμικα μυστικά του χώρου εργασίας τους. Πολλές εταιρείες, οργανισμοί και κυβερνητικές υπηρεσίες στον ανεπτυγμένο κόσμο έχουν ανεπίσημες ηλεκτρονικές αίθουσες συναντήσεων, όπου πληροφορίες κοινοποιούνται ανωνύμως και εμπιστευτικά. Αλλά μην χρησιμοποιείτε πληροφορίες από τέτοιες ιστοσελίδες στο ρεπορτάζ σας. Θα πρέπει να εξακριβώσετε αν ο καταδότης είναι πραγματικός και μπορεί να υποστηρίξει τους ισχυρισμούς του. Προσπαθήστε να επιβεβαιώσετε τα στοιχεία που διαθέτει σε προσωπική συνάντηση μαζί του.

Οι πιο χρήσιμες επαφές είναι άνθρωποι που εργάζονται σε έναν οργανισμό και μπορούν να σας γλυτώσουν από ηθικά διλήμματα και από τον κίνδυνο να χρειαστεί να δουλέψετε και εσείς «υπογείως». Οι θυρωροί είναι ακριβώς αυτό που λέει η λέξη: γραμματείς, ρεσεψιονίστ και προσωπικό ασφαλείας που μπορεί να σας επιτρέψει την είσοδο σε έναν χώρο ή να σας πει ποιοι άλλοι μπαινοβγαίνουν. Μην κάνετε το λάθος να βασιστείτε μόνο σε υψηλόβαθμα στελέχη· προσπαθήστε να έχετε καλές επαγγελματικές σχέσεις με όλους. Οι θυρωροί δεν ελέγχουν την πρόσβαση μόνο στον χώρο αλλά και στην πληροφορία. Να θυμάστε ότι πολλοί τέτοιοι υπάλληλοι, ειδικά εκείνοι που δουλεύουν σε τράπεζες ή σε κρατικούς φορείς, θα έχουν υπογράψει ρήτρες εμπιστευτικότητας στα πλαίσια των συμβάσεων απασχόλησής τους και θα υπόκεινται στη νομική δέσμευση να μην αποκαλύψουν πληροφορίες. Μην ζητάτε τη βοήθεια τους για ασήμαντους λόγους και να φροντίζετε οι σχέσεις σας να είναι διακριτικές, ώστε να μπορείτε στο μέτρο των δυνάμεών σας να προστατέψετε την ταυτότητά τους.

Ένα πολύ χρήσιμο ερώτημα σε οποιαδήποτε διερεύνηση είναι «Ποιος έχει την πληροφορία;» Συχνά, η πληροφορία προστατεύεται από πολλούς θυρωρούς. Θα πρέπει να σκεφτείτε δημιουργικά: Αν το υπουργείο υγείας αρνείται να σας δώσει ένα έγγραφο, ίσως να έχει και άλλη υπηρεσία πρόσβαση σε αυτό, για παράδειγμα ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, μια ΜΚΟ που δραστηριοποιείται στον χώρο της υγείας, ένας πανεπιστημιακός ερευνητής που εργάζεται στον τομέα ή ένα μέλος μιας κοινοβουλευτικής υποεπιτροπής για την υγεία που συμμερίζεται το ενδιαφέρον σας. Οι «τοπογράφοι» είναι επαφές στο εσωτερικό οργανισμών που μπορεί να μην έχουν πρόσβαση σε ευαίσθητες πληροφορίες αλλά μπορούν να σας υποδείξουν ποιος άνθρωπος είναι σημαντικός και να σας κατευθύνουν σε αυτόν.

Οι άνθρωποι που ανοίγουν πόρτες έχουν επιρροή. Αν τους αρέσετε ή θεωρούν ότι η δουλειά σας αξίζει τον κόπο, μπορούν να πείσουν άλλους να σας μιλήσουν. Οι άνθρωποι που ανοίγουν πόρτες μπορεί να είναι αξιοσέβαστοι, ηλικιωμένοι πολιτικοί ή και άτομα πολύ χαμηλότερα στην ιεραρχία ενός οργανισμού ή κοινωνικής ομάδας που όμως χαίρουν εμπιστοσύνης. Ορισμένες φορές, ένας παραδοσιακός ηγέτης μπορεί να ανοίξει πόρτες στην κοινότητά του. Πρόκειται για ανθρώπους τους οποίους οι άλλοι ακούνε όταν τους πουν: «Ο δημοσιογράφος αυτός είναι αξιόπιστος – μπορείς να του/της μιλήσεις». Να εντοπίζετε αυτούς τους ανθρώπους μέσα από την έρευνά σας και, όποτε είναι δυνατόν, να καλλιεργείτε σχέσεις μαζί τους.